εγγραφείτε: Άρθρα

leader

Ρόλος των Δασών στις Αγροτικές Περιοχές

0 comments
 
Στην προσεχή συνεδρίαση της Επιτροπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωκοινοβουλίου, στις 21 και 22 Ιανουαρίου, θα εξεταστεί η ενίσχυση του αναπτυξιακού ρόλου των δασών στις αγροτικές περιοχές.
 
 
 
Συγκεκριμένα, θα συζητηθεί η αναγκαιότητα δημιουργίας νέας δασικής στρατηγικής της ΕΕ για τα δάση και τον δασικό τομέα, η κοινωνικοοικονομική σημασία των οποίων είναι μεγάλη καθώς, πέραν της περιβαλλοντικής προσφοράς, συμβάλλουν στην αγροτική ανάπτυξη και δημιουργούν πάνω από 3,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. 
 
Στόχος της Επιτροπής Γεωργίας είναι η έγκριση σχετικής έκθεσης πρωτοβουλίας, την οποία έχει συντάξει η Ευρωβουλευτής από την Αυστρία Elisabeth Köstinger του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, η οποία στην συνέχεια θα προωθηθεί προς έγκριση στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ αντίστοιχες διαδικασίες προωθούνται προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο προκειμένου να καταλήξουν στην απαιτούμενη συναπόφαση.
 
Πρόσθετος πυλώνας οικονομίας τα δάση
 
Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της συντάκτριας, τα δάση και η δασοκομία παρέχουν τις κατάλληλες απαντήσεις υπέρ ενός πρόσθετου πυλώνα της οικονομίας και συνιστούν παράλληλα τις καλύτερες εγγυήσεις για την ποιότητα ζωής, τη βιωσιμότητα, την εξασφάλιση θέσεων εργασίας και τη δημιουργία προστιθέμενης αξίας. Προσφέροντας πάνω από 3,5 εκατ. θέσεις εργασίας, ο δασικός τομέας βρίσκεται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο στην τρίτη θέση στον τομέα της απασχόλησης, αμέσως μετά τους κλάδους της μεταλλουργίας και της βιομηχανίας τροφίμων. Περισσότερες από 451.820 δασικού χαρακτήρα επιχειρήσεις συμβάλλουν στην οικονομική ανάπτυξη σε ποσοστό 7%, ενώ μόλις 60% του νεοεισερχόμενου σε ετήσια βάση στην αγορά ξυλείας προσωπικού απασχολείται σε αυτές.
 
Η ξυλεία αποτελεί σημαντικό πόρο με μεγάλη οικονομική σημασία για την ύπαιθρο. Με την προσεκτική μέριμνα και διαχείριση των ευρωπαϊκών δασών μέσω των δασικών επιχειρήσεων και των άνω των 16 εκατ. ιδιοκτητών δασών διασφαλίζεται ότι τα δάση είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις οικολογικές, οικονομικές και κοινωνικές λειτουργίες τους με βιώσιμο τρόπο.
 
Ακόμα, ποσοστό άνω του 50% των ευρωπαϊκών δασών βρίσκονται υπό την ιδιοκτησία
ιδιωτών.
 
Βιώσιμη διαχείριση των δασών σημαίνει μακροπρόθεσμη διατήρηση των δασικών αποθεμάτων για τις επόμενες γενιές – κατά την έννοια του προτύπου που διατυπώθηκε στη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα το 1992 στο Ρίο ντε Τζανέιρο: «Μια βιώσιμη και μελλοντοστραφής ανάπτυξη ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σημερινής γενιάς, χωρίς να διακυβεύει τις δυνατότητες των μελλοντικών γενεών να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους και να επιλέξουν τον τρόπο ζωής τους.»
 
Με βάση τα ανωτέρω αριθμητικά στοιχεία και πρότυπα, η εισηγήτρια υποβάλλει έκθεση με στόχο την περαιτέρω ενίσχυση των δασών και του δασικού τομέα ως προς τον κοινωνικό, οικονομικό και οικολογικό τους ρόλο και προσδοκώντας να θέσει στο προσκήνιο την βιώσιμη πρώτη ύλη που λέγεται ξυλεία ως σημαντικό πόρο για την Ευρώπη.
 
Απαιτείται συντονισμός των επιμέρους στρατηγικών
 
Με δεδομένο ότι πολλοί τομείς πολιτικής της ΕΕ, όπως η πολιτική για την ενέργεια, την προστασία του περιβάλλοντος και το κλίμα, επηρεάζουν τη διαχείριση των δασών, η εισηγήτρια θεωρεί απαραίτητο να θέσει η νέα δασική πολιτική της ΕΕ στο επίκεντρο τη βελτίωση του συντονισμού, ούτως ώστε η δασοκομία και τα δάση να αποκτήσουν καλύτερη θέση στις επιμέρους ευρωπαϊκές στρατηγικές και να βρεθεί μια συνεκτικότερη προσέγγιση. Εν προκειμένω, ιδιαιτέρως ανησυχητικές είναι οι παράλληλες αλλά αποκλίνουσες προσεγγίσεις στο εσωτερικό της Επιτροπής. Στο πνεύμα της απλούστευσης και της βελτίωσης της νομοθεσίας θα πρέπει εν προκειμένω να εξεταστούν προσεκτικότερα και οι δομές στο εσωτερικό της Επιτροπής. Με την ενίσχυση της μόνιμης δασικής επιτροπής θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν αυτές οι επικαλύψεις στο εσωτερικό της Επιτροπής.
 
Ακόμα, η εισηγήτρια θεωρεί, ότι δεν πρέπει να δημιουργηθούν νέα γραφειοκρατικά εμπόδια για τους ιδιοκτήτες των δασών και τους δασοπόνους. Καταφέρεται σαφώς εναντίον των υποχρεωτικών σχεδίων δασικής διαχείρισης και απορρίπτει την μετακύλιση της κατάρτισης σχεδίων στο πλαίσιο του Natura 2000 στους ιδιοκτήτες των δασών. Εκτός αυτού φρονεί ότι τα κριτήρια βιωσιμότητας ισοδυναμούν με ποιοτικά κριτήρια και πρέπει να ισχύουν για το σύνολο του τομέα. Ως εκ τούτου, με βάση την ετερογένεια των ευρωπαϊκών δασών, δεν πρέπει να υπάρχει μια σειρά κριτηρίων που θα εφαρμόζονται παντού. Η εισηγήτρια υποστηρίζει εν προκειμένω ρητά την προσπάθεια για τη διοργάνωση «ευρωπαϊκής διάσκεψης για τα δάση» στο πλαίσιο της Forest Europe.
 
Επίσης, η εισηγήτρια εκτιμά ότι στο πλαίσιο της βελτίωσης του συντονισμού πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην έρευνα και ανάπτυξη, διότι το σύνολο του δασικού τομέα καθώς και οι κατάντη κλάδοι της βιομηχανίας μπορούν να επωφεληθούν από τις νέες αποδοτικές δυνατότητες και έννοιες παραγωγής. Εξάλλου, μέσω του δυναμικού καινοτομίας και της περαιτέρω εξέλιξης της βιοοικονομίας, καθώς και μέσω της βιώσιμης αξιοποίησης των πρώτων υλών παρέχεται μια σημαντικότατη υπηρεσία για την προστασία του περιβάλλοντος και του κλίματος.
 
Παράλληλα με την αδιαμφισβήτητη σημασία της δασοκομίας για την ύπαιθρο, η εισηγήτρια επιθυμεί να καταστήσει σαφές ότι δασοκομία μπορεί να ασκείται και στην πόλη και ότι ιδίως στους κατάντη βιομηχανικούς κλάδους δημιουργούνται πολλές θέσεις εργασίας στο αστικό περιβάλλον. Μέσω της αστικοποίησης της κοινωνίας παρατηρείται ολοένα περισσότερο έλλειψη γνώσεων σχετικά με τα δάση και τη δασοκομία και σχετικά με τη συμβολή αυτών στην ευημερία και την απασχόληση. Επομένως, στο πλαίσιο της αρχής «Σχολική τάξη στο δάσος – Δάσος στη σχολική τάξη» θα πρέπει να προωθηθούν επίσης πρωτοβουλίες που θα  καλύψουν το χάσμα μεταξύ πόλης και δάσους.
 
Τέλος, η εισηγήτρια θα ήθελε να υπογραμμίσει για μια ακόμα φορά ότι ενδιαφέρεται για τη  μη γραφειοκρατική εφαρμογή της νέας δασικής στρατηγικής της ΕΕ, η οποία θα συνεπάγεται  ενίσχυση του κλάδου και δεν θα τον επιβαρύνει με νέες υποχρεώσεις.