εγγραφείτε: Άρθρα

leader

Κτηνοτροφικά Κουκιά

0 comments

 

 
Στην ηλεκτρονική σελίδα της ΚΕΣΠΥ δημοσιεύονται πληροφορίες για τα κτηνοτροφικά φυτά, χρήσιμες για τους γεωργούς, αλλά και τους κτηνοτρόφους, τις οποίες αναδημοσιεύουμε.
 
 
 
Τα κουκιά ανήκουν βοτανικά στο είδος Faba του γένους vicia και διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες : Τα μεγαλόσπερμα, τα μικρόσπερμα και τα ενδιαμέσου μεγέθους. Οι ποικιλίες μικρού μεγέθους χρησιμοποιούνται κυρίως για τον ξερό καρπό τους που αποτελεί υψηλής πρωτεϊνικής αξίας ζωοτροφή.  
 
Τα πλεονεκτήματα των κτηνοτροφικών κουκιών είναι :  
– Οι αποδόσεις τους σε καρπό είναι υψηλότερες από τις αποδόσεις των άλλων ετήσιων ξερικών ψυχανθών. 
– Ο καρπός τους αποτελεί άριστη για την κτηνοτροφία ζωοτροφή με ποσοστό πρωτεϊνών 25% – 34%. 
– Είναι φυτό ξηρικό που μπορεί να αναπτυχθεί και να αποδώσει σε όλα σχεδόν τα ελληνικά περιβάλλοντα στα οποία καλλιεργούνται σιτηρά. 
– Επειδή δεν πλαγιάζει προσφέρεται για πλήρη μηχανοποίηση όλων των φάσεων της καλλιέργειας και συνεπώς αποδίδει παραγωγή με χαμηλό κόστος. 
– Εμπλουτίζει σε μεγάλο βαθμό το έδαφος με άζωτο.  
 
ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟΥ ΚΟΥΚΙΟΥ: ΠΟΛΥΚΑΡΠΗ 
 
Ο σπόρος της ποικιλίας αυτής είναι μικρού μεγέθους, μαύρος (βάρος 1000 σπόρων 340-350 γραμμάρια). Σπέρνεται με τις συνηθισμένες σπαρτικές. Σπέρνεται το Χειμώνα και είναι πρώιμη και παραγωγική. 
 
Έχει μεγάλη αντοχή στο ψύχος και ικανοποιητική στη σκλερωτίνια. Η απόδοσή της κυμαίνεται 300-500 κιλά/ στρέμμα. 
 
Ως προς το έδαφος τα κουκιά προσαρμόζονται σε μεγάλη ποικιλία τύπων, από τα πιο φτωχά ως τα πιο γόνιμα. Αναπτύσσονται όμως καλύτερα σε σχετικά βαριά πηλώδη ασβεστούχα εδάφη που συγκρατούν το νερό της βροχής αλλά με καλή υποστράγγιση. 
 
Είναι ευαίσθητα σε όξινα αλλά πιο ανθεκτικά από άλλα ψυχανθή σε αυτά. 
Οι υπερβολικές βροχοπτώσεις κατά το Χειμώνα δεν είναι επιθυμητές γιατί είναι αυξημένος ο κίνδυνος γενίκευσης των προσβολών από σκληρωτινίαση. 
Επίσης, η πολύ ζεστή και ξερή Άνοιξη περιορίζει την ανάπτυξη των φυτών και συνοδεύεται από επιδημία μαύρων αφίδων που μπορούν να μειώσουν σημαντικά την παραγωγή. 
Οι χειμωνιάτικου τύπου ποικιλίες αντέχουν μέχρι – 15ο C. 
 
Τεχνική της καλλιέργειας 
 
α) Προετοιμασία εδάφους: 
Ένα όργωμα και ένα σβάρνισμα πριν από τη σπορά είναι αρκετά. 
 
β) Λίπανση. 
Τα κουκιά σαν ψυχανθή δεσμεύουν μεγάλες ποσότητες αζώτου και γι’ αυτό με κανονικές συνθήκες δεν χρειάζονται αζωτούχο λίπανση. Όταν όμως τα κουκιά καλλιεργούνται σε χωράφια που στο έδαφος τους δεν υπάρχουν πολλά αζωτοδεσμευτικά βακτήρια (όπως συμβαίνει με πολλά χωράφια που έχουν δεχθεί μονοκαλλιέργεια σιτηρών επί πολλά χρόνια) και επειδή τα φυτά στα πρώτα στάδια ανάπτυξής τους έχουν ανάγκη από μια μικρή παρουσία αφομοιώσιμου αζώτου, ενώ δεν έχουν κατορθώσει ακόμα να αναπτύξουν αρκετές αποικίες βακτηρίων στις ρίζες τους, τότε στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους, τα φυτά αντιδρούν σε μικρή προσθήκη (2-3 μονάδες) αζώτου. 
 
Η λίπανση που συνήθως συνιστάται είναι μόνο φωσφορική και όπως έχει αποδειχθεί η ποσότητα των 6 μονάδων Ρ2Ο5/στρ. δηλαδή 30 κιλά λιπάσματος 0-20-0 κατά στρέμμα είναι όπως και στο βίκο ικανοποιητική. Σε ό, τι αφορά το κάλιο αυτό εφαρμόζεται σε περιπτώσεις φτωχών σε κάλιο εδαφών (αμμώδη εδάφη κ.λ.π.)  
 
γ) Εποχή σποράς :  Η ελάχιστη θερμοκρασία βλάστησης των σπόρων των χειμωνιάτικων κουκιών είναι γύρω στους 3ο C και τα νεαρά φυτά τους αντέχουν σε ψύχος μέχρι – 6οC ενώ τα σκληραγωγημένα (που αποθήκευσαν ήδηυδατάνθρακες) περισσότερο από -10οC. Έτσι όλα τα χειμωνιάτικου τύπου κουκιά σπέρνονται το Φθινόπωρο. 
 
Για την Ελλάδα η μεταξύ 20 Οκτωβρίου και 10 Νοεμβρίου περίοδος είναι η πλέον κατάλληλη.  
 
δ) Αποστάσεις σποράς και ποσότητα σπόρου ανά στρέμμα: Τα μικρόσπερμα κουκιά (κτηνοτροφικά) που έχουν βάρος 1000 σπόρων κάτω των 400 γραμμαρίων σπέρνονται σε γραμμές με αποστάσεις 35-45 εκατ. και γύρω στα 10 εκατοστά επί της γραμμής. Με τις αποστάσεις αυτές η ποσότητα του σπόρου που θα χρησιμοποιηθεί είναι 7-9 κιλά/στρέμμα.